
BEN HAYATTA EN ÇOK BABAMI SEVDİM – CAN YÜCEL
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpı bacaklarıyla ha düştü, ha düşecek –
Nasıl koşarsa ardından bir devin,
O çapkın babamı ben öyle sevdim.
Bilmezdi ki oturduÄŸumuz semti,
Geldi mi de gidici,
Hep, hep acele iÅŸi!
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi.
Atlastan bakardım nereye gitti,
Öyle öyle ezber ettim gurbeti.
Sevinçten uçardım hasta oldum mu,
Kırkı geçerse ateÅŸ, çağırırlar İstanbul’a,
Bi helallaÅŸmak ister elbet, deÄŸilmi, oÄŸluyla!
Tifoyken başardım bu aşk oyununu,
Ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.
En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin,
Daha başka tür aşklar, geniş sevdalar için
Açıldı nefesim, fikrim, canevim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim.
Can YÜCEL
“Baba! her yılbaşında
sana söyleyecek bir tek sözüm var:
‘Seni ne kadar çok seversem o kadar
çok olsun ömründen geçen yıllar…’
Nazım HİKMET
BaÅŸta ebediyete intikal etmiÅŸ olan babalarımızı hasretle, sevgiyle yad eder tüm Babaların ” Babalar Gününü ” kutlarız.
TMMOB
Meteoroloji Mühendisleri Odası Yönetim Kurulu